OSMANLI 19.YÜZYIL “ALAYBOZAN” TÜFEĞİ
19.Yüzyıl başı. Osmanlı. Nadir tip çakmaklı Alaybozan tipi boru namlulu silah. Osmanlı Rokokosu üslubunda dekore edilmiş. Boru formunda dışa doğru koni biçiminde genişleyen namlusu, dipçik tabanı, tetik korkuluğu ve diğer bölümleri gümüş kakma ve kazıma (grave) tekniği ile stilize tezyinli. Ahşap yüzeyleri gümüş ile “Afyon işi” tekniğinde stilize floral motifler ile bezeli. Osmanlı'da silah işlevselliğinin yanında estetiğiyle de ilgi konusudur. Osmanlı silahları biçimlerinin ve üstün niteliklerinin yanı sıra süslemeleriyle de sanat eseri niteliği taşımaktadır. Emsalleri müze koleksiyonlarında yer alan yüksek kıymette nadir koleksiyonluk eserdir.
Uzunluk: 83 cm.
Osmanlı Devleti gerek eski Türk devletlerinden gelen askeri tecrübe ve teçhizat anlayışı gerek askeri teknolojilerin takibi ve gerekse bu teknolojilerin üretimi konusunda dengeyi çok iyi korumuş ve çağın gereksinimlerine ayak uydurmuştur. Küçük bir beylikten bir imparatorluk haline gelen Osmanlı Devleti’nin büyümesinde en büyük faktörlerden birisi de kullanmış oldukları silahlar ve silah teknolojilerini iyi takip etmeleri etkili olmuştur. Osmanlılar silahlar konusunda kısa zamanda büyük gelişmelere meç atmışlar ve bu gelişmeleri kısa sürede dünyanın pek çok ülkesine ulaştırmışlardır. Osmanlı Devleti ateşli silahların ilk olarak geliştiği Orta Avrupa ve Balkanlara yakın olmanın ve hatta buraları erken zamanlarda fethetmenin ve diğer yandan bölgedeki madenlere sahip olmanın avantajını çok iyi bir şekilde değerlendirmiş ve neticesini almıştır. Osmanlı Devleti’nde ilk olarak tüfek imal edildiğine dair kayıtlar 1524-25 tarihlidir. Osmanlı devletinde top hariç ordunun ihtiyaç duyacağı hemen hemen her türlü savaş araç ve gereçleri “Cebeci Ocağı”nda imal edilip muhafaza edilirdi. Osmanlılar da tüfekler ve tabancalar, ateşleme mekanizmaları, nişangah sistemleri, kabza ve dipçik formlarıyla diğer ülke tüfek ve tabancalarından farklı özellikler gösterir.
