19.Yüzyıl. Osmanlı. Çift. Sultani özelliklerde ve kalitede. Çelik namlu ve mekanizmaları İngiliz “Coburgon London” ibareli, imalat ve garanti damgalı. Eslah-ı Ramiye sınıfına giren eserler Osmanlı Rokokosu üslubunda imal edilmiş. El oyma işçiliği ile bezeli ahşap gövdeleri gümüş aplikeli, kazıma (grave), kalemişi ve savat tekniği ile zarif dekorlu. Afyon işi stilize gümüş tezyinatlı kabzaları “Zülfikar Kılıcı” tasvirli, dipçikleri gümüş topuzlu. Fevkalade kondisyonda. Yüksek kıymette ele geçmesi zor nadir koleksiyonluk eserlerdir.
Uzunluk: 51 cm. (her biri)
Osmanlı Devleti gerek eski Türk devletlerinden gelen askeri tecrübe ve teçhizat anlayışı gerek askeri teknolojilerin takibi ve gerekse bu teknolojilerin üretimi konusunda dengeyi çok iyi korumuş ve çağın gereksinimlerine ayak uydurmuştur. Askerliğe doğuştan yatkın olan Türklerde silah işlevselliğinin yanında estetiğiyle de ilgi konusudur. Osmanlı silahları biçimlerinin ve üstün niteliklerinin yanı sıra süslemeleriyle de sanat eseri niteliği taşır ve Osmanlı maden, tezhip, kuyumculuk, hat sanatlarının ortak ürünü niteliğindedir. Zengin ve çeşitli içeriğe sahip olan Osmanlı da kullanılan silahları; vurucu silahlar (eslah-i darbe), delici silahlar (eslah-i nafize), kesici silahlar (eslah-i cariha) ve atıcı silahlar (eslah-i ramiye) olarak dört ana bölüme ayırabiliriz. Küçük bir beylikten bir imparatorluk haline gelen Osmanlı Devleti’nin büyümesinde en büyük faktörlerden birisi de kullanmış oldukları silahlar ve silah teknolojilerini iyi takip etmeleri etkili olmuştur. Osmanlılar silahlar konusunda kısa zamanda büyük gelişmelere meç atmışlar ve bu gelişmeleri kısa sürede dünyanın pek çok ülkesine ulaştırmışlardır.